Uit de notulen van Plaatselijk Belang van 1984 t/m 2001

50 jaar Plaatselijk Belang Langelille (vervolg en slot)

En het gaat verder. Maart 1984 moet de voorzitter tot de conclusie komen, dat “we niet altijd kunnen realiseren wat we graag willen. De economische situatie laat dit niet toe”. Ter sprake komen het buurtbusproject, maaien van de bermen, aansluiting riolering. De contributie bedraagt inmiddels f 12,50. Een bedrag dat we nu nog betalen. 17 en 18 augustus 1984 was er een dorpsfeest “met een daverende playbackshow met maar liefst 30 deelnemers”. Er was een dans- en stemmingsorkest, bal, AVRO’s disco- show, poppenkast, kuipjesteken op een speciale fiets, en mastklimmen om vleesprijzen. 24 oktober vond de jaarlijkse dropping plaats. Er wordt alweer hard gewerkt aan een Polderfeest. Een oude bekende komt langs: de riolering. Het grootste deel zit in de grond en werkt al. De verwachting is dat de sloten schoner worden.

De reconstructie van de buurt komt ter sprake. De bewoners bemoeien zich er intensief mee en de financiële commissie vindt de plannen te duur. De kleedaccommodatie op het Scheneveld zou 4 ton moeten kosten! De buurtbuslijn wordt geopend. Er is zoveel animo, dat er in de spits zelfs 2 bussen rijden. Het bestuur is weer vaak op pad voor o.a. het Bestemmingsplan Buitengebied.

In 1986 gaat het over een fietspad langs de Kerkeweg, multifunctionele accommodatie, woningbouw, rijdende winkel en reconstructie van de driesprong. In ’88 wordt het Polderhuis geopend.

Het is duidelijk, dat er heel wat jaren voorbij gaan en eindeloze moeite gedaan moet worden om sommige dingen voor elkaar te krijgen. Maar Plaatselijk Belang, en met name het bestuur, houdt stug vol. Het 25-jarig bestaan van het dorp wordt gevierd. In 1989 zijn er problemen. Er komt een rondschrijven in de bus, dat er een nieuwe belangenvereniging wordt opgericht en omdat er behoorlijke beledigingen aan het adres van Plaatselijk Belang in staan, worden er juridische stappen genomen en komt het tot een proces. E.e.a. wordt gewonnen, maar er wordt geen schadevergoeding toegewezen en er zijn kosten gemaakt. De nieuwe vereniging is in 1990 al weer ter ziele. In ’89 is inmiddels sporthal De Schakel geopend. In het jaarverslag van ’90-’91 staat o.a. te lezen, dat van de 26 melkveebedrijven die er in ’71 waren, er nu nog 11 over zijn. In ’92 gaat het over het verdwijnen van winkels en bedrijven. In ’93 wordt het postkantoor een postagentschap. De tijden veranderen maar de wensen van de dorpsbewoners blijven gelijk: goede wegen, riolering, verlichting, waterpeil naar ieders wens, een veilige driesprong, de speeltuin. Die laatste wordt in ’95 gekeurd en blijkt helemaal niet aan de wettelijke veiligheidseisen te voldoen. Gehele renovatie moet f 10.000,00 kosten. Plaatselijk Belang is verantwoordelijk voor eventuele schadeclaims! Het probleem wordt gelukkig tot aller tevredenheid opgelost en weer niet zonder veel inspanning van Plaatselijk Belang. En zo kan ik doorgaan. Er is teveel om op te noemen en dan heb ik nog niet eens geciteerd uit de notulen van de Plaatselijke commissie die meepraatte op de vergaderingen van de “Kleine dorpen in Weststellingwerf”.

Het is natuurlijk niet alleen in Langelille, dat er zoveel tijd en energie door relatief weinigen in de belangen van velen wordt gestoken. Heel veel dorpen kennen een Plaatselijk Belang of soortgelijke vereniging. Hulde daarom aan allen en ons eigen Plaatselijk Belang hartelijk dank, dat ik zolang mocht beschikken over hun notulenboeken.

April 2002

Veenletters